40 Dolfijnen, 6 Walvissen, 3 Albatrossen en vele zeehonden

Het volgende wat op onze planning stond was de oversteek van het Noordereiland naar het Zuidereiand; volgens vele de mooiste bootreis van de wereld, lazen wij. Echter hadden wij het weer niet mee tijdens de oversteek, het was namelijk erg bewolkt. Toch was de tocht erg mooi, het bracht ons van het mooie Wellington (prachtige baaien en mooi om de stad vanaf de zee te zien) naar Picton (een plaatsje gelegen in de Marlbourough Sounds, een gebied met vele Fjorden). Tijdens de overtocht stond er erg veel wind, zie foto's..

Veel wind tijdens e overtocht:

Na onze overtocht besloten wij nog een nachtje te verblijven in de Marlbourough Sounds. Wij hebben hier gemountainbiked, de ideale manier om de sounds te verkennen volgens de mountainbikeverhuur (duhh!!). Eerlijk is eerlijk het was schitterend om per fiets het gebied te verkennen; mooie verlaten Fjorden gezien en enge afdalingen gedaan (Marjos heeft er zelfs 2 enorme blauwe plekken aan overgehouden, een mooi aandenken).

Marjos op de fiets, met mooie helm

Na Marlbourough Sounds door naar het Abel Tasman National Park (ligt ten westen van Picton); we besloten onderweg nog te stoppen in Nelson; niet veel bijzonders volgens ons. Abel Tasman was daarentegen geweldig; we stonden daar twee nachten op een camping ca. 250 meter van het strand in het plaatsje Marahau. Vanuit dat plaatsje hebben we de eerste dag het uitstapje Seals & Sand gemaakt. Dat was werkelijk geweldig! Eerst met een watertaxi richting een baai vanwaar we een wandeling langs de kust van het Abel Tasman National Park konden maken (ca. 6 uur wandeltijd), opweg naar die baai vaarden we nog langs een zeehondenkolonie (met pas geboren pups). Dat was amazing en awesome (typisch NZ om dit te zeggen) om deze beesten eens in reallife te zien. De wandeling was erg mooi (veel paradijselijke stranden gezien) en voldaan gingen we terug naar onze spaceship waar we na skypen met de papsen en mamsen gingen slapen. De volgende dag stond namelijk het zee-kayakken op het programma. Tijdens die trip hebben we nog een andere zeehondenkolonie van dichtbij gezien gezien.. dat was erg speciaal. Na 5 uur kayakken gingen we volledig uitgeput terug naar onze camping.

Zeehondenkolonie bij Abel Tasman:

Schitterend uitzicht tijdens de wandeling:

Samen genieten!

Tijdens de wandeling:

Zee-kayakken:

De volgende dag op naar Blenheim, ligt dichtbij Picton. Van Blenheim wilden we namelijk de volgende dag een flinke rit maken naar Greymounth (west coast) via Kaikoura (east coast) (550 kilometer). In Kaikoura is het namelijk mogelijk om (echte) walvissen te zien!!!! AWESOME! dit wilde wij natuurlijk niet missen! Dus wij hup in een boot de open zee op. Met voornamelijk 50+ers, Maikel dacht: hoelang zou het duren voordat deze 'ouwe' allemaal aan het kotsen zijn, en de eerste was: Marjos Janzen. Met een goed gevulde papieren zak waren we er dan klaar voor om de walvissen te zien.. Het was meer dan AWESOME het was om nooit te vergeten... Maarliefst 6 walvissen gezien (daarnaast nog 3 albatrossen en een zeehond)... erg speciaal. Na een lange reis, en veel indrukken vielen we in slaap op een free parking place dichtbij Greymounth.

Egel, gezien op de camping, wat liefff!

Twee van de zes walvissen, wat een grote vin:

In Greymounth besloten we de volgende ochtend nog een wandeling te maken langs de kust naar een uitkijkpunt. Voordat we de wandelijk maakten ontbeten we nog op het strand bij het beginpunt. Daar zaten we dan helemaal alleen op het stand te genieten van de heerlijke warme zon en de zoute zeelucht. Plotseling zagen we (leek wel speciaal voor ons) een hele groep met dolfijnen langs de kust trekken.. het was ongeloofelijk!

Het uitkijkpunt bij Greymounth: