Hahei: de volgende plaats die we bezoeken ligt op ongeveer twee uur rijden van onze vorige bestemming (trouwens nog steeds in het coromandel gebied) hier treffen we de tot nu toe mooiste stranden aan van NZ: witte stranden en de zee zo blauw en helder... super! We overnachten hier op een luxe camping op 100 meter van het strand. Een aanrader in Hahei is de wandeling naar de Cathedral Cove, het is een wandeling die ons langs 3 erg mooie baaien bracht. De eerste baai was nogal klein en rotsachtig, hier hebben we gesnorkeld, erg mooie vissen bekeken en op naar de volgende baai. Deze was erg groot en de parelwitte stranden grenzen hier aan een mooie hoge klif (zie foto). De derde baai (Cathedral Cove) spande de kroon, helder water, mooie stranden met hierop mooie grotten. Een grot hebben we zelfs snorkelend weten te bereiken.
Wandeling naar Cathedral Cove:
Marjos al snorkelend:
Marjos al genietend op het strand van de tweede baai met de hoge klif:
Op het strand van Cathedral Cove:
Marjos erg blij met de Cove:
Maikel al wandelend door de cove
Na het plaatsje Hahei zijn we vertrokken naar Hot Water Beach (ja, dit is een plaatsnaam!). Onder het strand in dit plaatsje ligt een enorme steen, deze wordt verwarmd door een soort lava, dus wanneer je een gat graaft op het strand kan het water wat je aantreft in het gat een temperatuur hebben van ong. 40 graden. We hebben het gevoeld en het is werkelijk ongelofelijk! Ook leuk om al die mensen op een kluitje te zien graven en zich later als een stel mieren in het gat te storten (zie foto). Na deze wonderlijke ervaring hebben we gezwommen in de wilde zee bij Hot Water Beach, blijft toch altijd leuk in de zee zwemmen.
Op het strand bij Hot Water Beach:
De volgende dag zijn we naar Waitomo Caves gereden (ongeveer 4 uur rijden in zuidelijke richting vanaf Hot Water Beach). Onderweg daarheen hebben we een stop gemaakt in Matamata ofwel Hobbiton, hier zijn de films vand of the Rings opgenomen, nouja alleen het gedeelte wat zich afspeeld in de Shire (het leefgebied van de Hobbit). Hier hebben we een rondleiding gekregen door de Shire. Het was schitterend om te zien wat er allemaal komt kijken bij het maken van zo'n film en het is leuk om sommige plaatsen te herkennen van de film zelf. Helaas kunnen we alleen de foto van Marjos bij Gollem laten zien omdat we geen foto's van de filmset mogen publiceren op internet.
Marjos en Gollem (rara wie is Gollem):
Eenmaal aangekomen in Waitomo Caves hebben we een meteen een avontuurlijke trip geboekt voor de volgende dag. We hebben gekozen voor Tumu Tumu Toobing. De volgende dag om 15.00 uur moeten we paraat staan. We hadden geluk, we waren met een groep van 6 personen. Twee Japanners (die snapten er niets van), een Australische man (die had zijn lichaam niet mee, meer daarover zometeen) en onze gids (die sprekend op boerin Annemarie lijkt, bekend van Boer zoekt vrouw). Met dit zooitje vertrokken we richting de bergen. Het enige dat wij wisten was: we worden nat, het is in de bergen en de rest wordt geregeld. Eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming werd ons een wetsuit aangemeten, alle vetrollen werden ineens zichbaar..:D. Het was een zeer mooie tocht, deze tocht leidde ons onder de grond door grotten. In deze grotten was het over het algemeen pikke donker, maar de grot werd verlicht door miljoenen gloeiwormen. Schitterend om te zien. Het is een grot die is ontstaan door een rivier/stroompje die erdoorheen kabbelt. Soms was het nodig om al tijgerend of kruipend door de smalle spleten te gaan. Erg leuk, en vooral leuk om te zien hoe de Australische man, met zijn lichaam toch door deze spleten wist te komen :D.
Klaar voor de tocht:
Een Possem, gezien tijdens een nachtelijke wandeling in het Glowworm bos dicht bij onze camping bij Waitomo Caves; waar wij al gewapend met zaklamp bijna niet het bos in durfte, gelukkig waren er meer mensen aan het wandelen:
Het volgende verhaal zal gaan over onze reis naar Rotorua, het meer van Taupo en het Wellington gebied. Wij willen bij dezen ook iedereen bedanken voor de lieve berichtjes, erg leuk om te lezen. We hebben vernomen dat berichtjes achterlaten op de site niet altijd kan, we zullen kijken of we dit kunnen fixen, in het geval het niet lukt kun je ook altijd mailen.
Nadat we waren aangekomen op een camping in Auckland hebben we diezelfde avond Barney en Rose opgezocht, zij hadden hun adresgegevens bij ons achtergelaten en we waren van harte welkom om langs te komen. Omdat het op de camping erg gezellig was met ze en omdat we wel eens wilde zien hoe 'echte kiwi's' leven besloten we even langs te gaan. We belde ze om te vertellen dat we in de buurt op een camping zaten en dat we graag langs wilde komen. Terwijl Maikel zich aan het opfrissen was en trof Marjos Barney en Rose bij onze spaceship op de camping: ze wisten niet meer precies of wij naar hun zouden komen of andersom. Samen hebben we besloten om naar hun te gaan. Na een erg gezellige avond en met een paar goede tips voor de volgende dag op zak gingen we terug naar onze camping. Barney en Rose vertelde ons dat we altijd langs konden komen, de sleutel lag op een geheime plek voor ons voor het grijpen..
Auckland en zijn beroemde toren:
Weer op weg naar de volgende bestemming:
De volgende dag vetrokken we richting Coromandel. Onderweg stopten we in Davenport, Auckland: Davenport is een berg in Auckland waar je uitzicht hebt over de hele stad. Daar hebben we ontbeten, erg genieten.
Lekkere picknick onderweg, bij weer een schitterende baai:
Eenmaal aangekomen op onze plaats van bestemming 'ontdekken' we weer een mooi stukje paradijs (wel samen met 200 anderen, maar toch erg mooi wederom). Dit paradijs is ca. 5 uur rijden van Auckland. Na twee dagen genieten van de zee en alles daar omheen (wandeling, even zwemmen, zonnebaden, zandkasteel bouwen:D) zijn we van coromandel vertrokkken in zuidelijke richting naar Hahei; daar kun je mooi snorkelen, grotten langs de kust bezichtigen en badderen in een natuurlijke warmtebron op het strand... Maar daarover vertellen we een volgende keer...
Kastelen bouwen :D :
Uitzicht tijdens een wandeling:
Na de 4 lege flessen wijn van de dag ervoor werden we wakker, en hadden we, wonderlijk genoeg geen hoofdpijn of andere kater-verschijnselen (goede wijn hier!!). Die ochtend namen we afscheid van Barney en Rose, van hen kregen we nog een mooie snapperfilet (een vis die Barney de dag ervoor had gevangen). Dit werd ons avondeten, het werd een feestmaal! We hadden de snapper nog niet doorgeslikt of een andere buurman kwam met een kreeft bij onze camper, of we misschien ook een hapje lustte.. Het was heerlijk! Wat een aardige mensen hier in NZ.
Het heerlijke avondmaal:
Kreeft:
De volgende dag zijn we naar het noorden van NZ gereden en zochten daar in de buurt de volgende camping. Het was een mooie camping gelegen aan de Maitai baai, kraakhelder water, daar hebben we lekker gezwommen! Het was prachtig weer, volop zon. Dit had als gevolg dat we allebei erg waren verbrand. Omdat we werden geterroriseerd door muggen op deze camping, besloten we om de volgende dag al vroeg naar het noordelijkste puntje van NZ te rijden (Cape Reinga). Het was een lange rit maar het was erg de moeite waard, op dit punt was te zien hoe twee zeeen bij elkaar komen.
Kiekje onderweg:
Verbrand:
Cape Reinga:
Na de stop in het noorden zijn we weer in uidelijke richting gegaan. Op weg kwamen we terecht bij Ninety Mile Beach (een kustlijn van wel 90 mile (eigenlijk maar 60 mile), daarna reden we verder zuidwaarts door mooie natuur waar we uiteindelijk neerstreken op een camping in een stukje oerwoud dichtbij de 'God of the forrest' (een gigantische kauriboom van wel +/- 2000 jaar oud).
God of the Forrest:
Ninety Mile Beach
Na een wandeling in het oerwoud met veel andere kauribomen zijn we na een rustige nacht richting Auckland vertrokken. We stopten ditmaal op een camping dichtbij de Hot Water Pools: een zwemparadijs met 18 baden (de een nog lekkerder dan de ander, alle baden waren 38 + graden) en 5 glijbanen, daar hebben we natuurlijk een bezoekje aan gewaagd! Erg lekker.
Hot Water Pools:
Marjos van de Glijbaan:
Vanaf het hotel in Auckland worden we opgehaald door een taxi en gebracht naar het camperverhuur bedrijf, waar we onze spaceship (zie foto's) kunnen ophalen.
Bekende toren van Auckland:
Ons 'Spaceship'
Na een korte instructie proberen we te vertekken in noordelijke richting; Maikel moest erg wennen aan het rijden in onze spaceship... Dit kwam tot uiting door de volgende situaties:
- ...de rem van het voertuig was zo gevoelig waardoor we letterlijk met horten en stoten vertrokken bij het verhuurbedrijf, dit leverde het nodige cinische gelach op , maar gelukkig hadden wij zelf het meeste lol erom
- ...als we richting aan wilde geven ging per ongeluk de ruitenwisser aan (en andersom). Erg hilarisch.
- ...soms reden we spontaan aan de rechterkant van de weg (hier rijden ze normaalgesproken links).
Na een rit van ca. 3,5 uur (schitterende rit door fenomenaal landschap) komen we aan op onze eerste camping. Gelegen op 50 meter van een mooie baai: het weer valt tegen; het stormt zowat en het is regenachtig. Het was hierdoor moeilijk om de luifel aan onze camper te bevestigen. Na wat onhandig geklungel werden we geholpen door een zeer enthausiaste Nieuw Zeelander: Barney. Met als bijnaam: Barney Rubbels (hij leek er ook nog op). Hij was hier samen met zijn vrouw Rose op vakantie, had alleen maar slecht weer gehad, dus zo'n luifeltje was geen probleem voor hem. Nadat we kennis hadden gemaakt met hem nodigde hij ons uit om s'avonds een wijntje te drinken in zijn tent; dit aanbod konden we natuurlijk niet wijgeren. Het resulteerde in een erg gezellige avond, 4 lege flese wijn (natuurlijk Nieuw Zeelandse, erg aan te raden), veel gelach en mooie verhalen. Om 1 uur gingen we terug naar onze camper.
Ontbijt aan zee (bij camping)
Schitterend uitzicht langs de route:
Hallo allemaal,
Ons eerste bericht nu dat we echt op reis zijn. Jeetje, wat een geschud! We hebben op dit moment hevige turbulentie. Het is nu 10:50 10 januari, Nederlandse tijd.Terwijl het hier iets van 18:30 is (dichtbij Singapore). Dus het is heel raar met slapen etc.
Dan willen we nu eerst even nog Petra heel erg feliciteren met haar verjaardag!!! We denken hier in het vliegtuig aan je.
De dag vandaag begon als volgt:
We zijn weggebracht door Arno en Miep. Even nog wat gedronken op Schiphol en een echte vlaamse friet! Want de ervaring met het vliegtuig eten is niet zo denderend! Ruim voordat de gate ging sluiten gingen we door de poortjes en hadden we iedereen gedag gezegd. Nu gaat de reis echt beginnen. Je leeft er zo lang naartoe, we hebben er heel veel zin in!
Op weg:
Tussen de wolken
Vliegtuig vertrok met een halfuur vertraging naar Londen. Maar wat geeft het op 30 uur reizen. We zitten nog wel even. Van Londen naar Singapore en dan door naar Sydney. Gelukkig genoeg te doen! Zelfs een eigen tv- scherm. Hoeven we geen ruzie te maken over wie wat wil kijken. Luxe!! Af en toe wat rek en strek oefeningen, stel je maar voor hoe dat eruit heeft gezien.
Het eten was heerlijk (vond Miakel)
Nadat we zijn aangekomen op de opvallend schone en rustige luchthaven van Singapore, rest ons nog een reis van ca. 12 uur. 8 uur naar Sydney en nogeens 4 uur naar Auckland. In Sidney hadden we anderhalf uur om over te stappen, dit leek ons genoeg, maar in Sidney krijgen we te horen dat we het vliegtuig niet in kwamen voordat we de terugreis vanaf Nieuw Zeeland hebben geboekt :S (wij dachten, dit boeken we wel in Nieuw Zeeland, zodoende kunnen we nog schuiven qua datum). Halsoverkop moest er nog een vlucht worden geboekt, terwijl de tijd doortikte!! Uiteindelijk is het ons, met hulp van de aardige grondstuwardessen gelukt om dit te regelen. We kregen zelfs 3 stoelen ter beschikking; omdat we al zo'n lange reis achter de rug hadden!:D
In de cactustuin op Singapore Airport (erg heet)
Eerste biertje in Nieuw Zeeland
Marjos vindt het biertje niet lekker (kippenvel)
Na dat stressmoment verloopt alles weer volgens plan, de vlucht naar Auckland is er prettig, het gaat makkelijk om per bus naar het hotel te komen en het hotel is klein maar fijn. Het is heerlijk om in een bed te slapen na 30 uur stoel. Nadat we gedouched zijn lopen we wat door de stad, eten we iets bij de Mexicaan (ja ook hier) en kruipen we vroeg onder de wol. WE ZIJN ER!!
